برنامههاي كاربردي اينترنت اشيا براي نظارت بر محيط زيست معمولاً با استفاده از سنسور براي كمك به حفاظت از محيط زيست،[۴۲] با نظارت بر هوا يا كيفيت آب،[۱۴] شرايط جوي يا آلودگي خاك،[۴۳] حتي ميتواند شامل مناطق مانند نظارت بر حركات حياتوحش و زيستگاه آنها[۴۴] باشد. توسعه دستگاههاي منابع محدود متصل به اينترنت به اين معناست كه برنامههاي كاربردي ديگر مانند سيستمهاي هشدار اوليه زلزله و سونامي ميتواند توسط خدمات اضطراري براي ارائه كمكهاي مؤثر استفاده شود. دستگاههاي اينترنت اشيا در اين كاربرد بهطور معمول يك منطقهٔ جغرافيايي بزرگ را پوشش ميدهند و همچنين ميتواند سيار باشد.[۲۹] گفته شده كه استانداردسازي اينترنت اشيا كه حسگرهاي بيسيم براي اين موضوع آورده است يك انقلاب بزرگ است
برنامههاي كاربردي اينترنت اشيا براي نظارت بر محيط زيست معمولاً با استفاده از سنسور براي كمك به حفاظت از محيط زيست،[۴۲] با نظارت بر هوا يا كيفيت آب،[۱۴] شرايط جوي يا آلودگي خاك،[۴۳] حتي ميتواند شامل مناطق مانند نظارت بر حركات حياتوحش و زيستگاه آنها[۴۴] باشد. توسعه دستگاههاي منابع محدود متصل به اينترنت به اين معناست كه برنامههاي كاربردي ديگر مانند سيستمهاي هشدار اوليه زلزله و سونامي ميتواند توسط خدمات اضطراري براي ارائه كمكهاي مؤثر استفاده شود. دستگاههاي اينترنت اشيا در اين كاربرد بهطور معمول يك منطقهٔ جغرافيايي بزرگ را پوشش ميدهند و همچنين ميتواند سيار باشد.[۲۹] گفته شده كه استانداردسازي اينترنت اشيا كه حسگرهاي بيسيم براي اين موضوع آورده است يك انقلاب بزرگ است